Yol Üstünde

Kendimi bildim bileli hep bir yerlere yetişmeye çalışıyorum.Vaktimin çoğu yolda,trafikte derken zaman o kadar çabuk geçiyor ki hızına ben bile ayak uyduramıyorum.

İçinde yaşadığımız ülkeden mi yoksa bizden mi kaynaklanıyor bilmiyorum ama hep telaşlıyız.Önümüzü kestirmek çok zor.Bir sabah elinizde kahve haberlere bakıyorsunuz her şey normal ilerleyen saatlerde öğlen yemek için dışarı çıkacaksın hoop bir olay.Bir süre sonra insan olaylara,insanlara alışıyor.Alışmak zorundayız,yoksa yaşamak hiç olmadığı zor,zaman geçmek bilmediği kadar yavaş olurdu.

Bu kadar olumsuz,bilinmez ruh halinden bıktım.Kendi adıma konuşuyorum ama eminim sizde aynı duyguları benimle paylaşıyorsunuzdur.En son ne zaman yeni bir film izleyip heyecan duydunuz?Filmi beğenip,oyuncularının,yönetmenlerinin diğer eserlerini araştırdınız?Diyelim çok yoğunsunuz film izleyecek vaktiniz yok.Yemeği ele alalım,aç kalmıyorsunuz ya.Gittiğiniz mekanda yeni bir şeyler denemek,hep aynı tad yerine kendinizi başka bir seçim yapmak için cesur hissettiniz mi?Yoksa siz suratsız suratsız yemek yiyip üstüne garsona beğenmedim diye çemkirenlerden misiniz?

Kendinize itiraf etmeseniz bile sizinde onlardan olma ihtimaliniz çok yüksek.Öyle bir duruma geldik ki sevmeyi unuttuk.Herkese,her şeye nefretle yaklaşıyoruz.İnanır mısınız bilmem ama olumsuz duygular insanı yorar.Gülmek,sevmek varken kin,nefret niye? Emin olun insan sevdikçe,paylaştıkça çok güzel.

En güzeli de sevdiklerinizle beraber olmak.Onlarla keşfetmek,gezmek.Hele spontane olup seneler sonra görmediğin arkadaşını karşında görmek.İşte gerçek mutluluk böyle bir şey.

Spontane gezilerimden birinde ay çiçegi tarlasından geçtim.Fotoğraf çekmeyi sevdiğimden gördüğüm eşsiz manzarayı fotoğraflamak istedim.Sonra uzun uzun seyrettim.Telaşlı hayatlarımızda aslında yol üstünde neleri neleri kaçırıyoruz farkında bile değiliz.

 

Ben kendimi ne zaman panik veya  telaşlı halde bulsam,toparlanıp 'Eda dur kendine gel'diye uyarıyorum.Henüz tam profosyenelliğe ulaşamasamda yakında o da olacak.Mesela artık yanımdan not defterimi ve kitabımı eksik etmiyorum.O gün içinde ne yaşarsam yazıyorum.Hem geriye dönüp bakınca hatırlamayı sağlıyor hem de anılarımı canlı tutuyor

İnandığım bir şey varsa o da ne kadar pozitif olursan hayat da sana o kadar pozitif davranıyor.

Arada telefonunuzdan kafanızı kaldırıp neler olur diye etrafınıza bakarsanız,dışarıda gerçekten güzel günler yaşanıyor.